டேய் சும்மா சொன்னேன்டா.உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா" என்று அம்மாவும் மகனும் மாறி மாறி சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டனர். "உங்களைப் பார்த்த எனக்குப் பொறாமையா இருக்கு.இப்பத்தான் என் பையன் இப்படி இருக்கான்.முன்னாடியெல்லாம் அவனும் ஜாலிய அரட்டை அடிச்சுட்டு ரகள பண்ணிட்டு எல்லாரையும் சிரிக்க வச்சுட்டுதான் இருப்பன்....இப்பத்தான் கொஞ்ச நாளா மாறிட்டான். யாரு கிட்டயும் சரியாய் பேசுறதில்லை, சிடு சிடுன்னு விழறான்.என்ன பிரச்சனைன்னு தெரியல.எங்களுக்கு அவனவிட்ட யாரும் இல்ல.அவன் சரியாயிட்டனாலேஎங்களுக்கெல்லாம் சந்தோஷம்தான். ஏம்பா ரமேஷ் ஒரே office-ன்னு சொல்றீங்க நீயாவது அவனுக்கு என்ன பிரச்சனை இருக்கும்னு சொல்ல முடியுமா" என்று சற்று serious-ஆகிய படியே கேட்டாள் சுதா. "தெரியலையே ஆன்டி. எனக்கு அவன தெரியும் அவ்வளவுதான்.ரொம்ப பேசினது கூட இல்லை"- ரமேஷ். "இனிமே பாத்தீன்னா அவன்கிட்ட நல்ல பேசு. அவனுக்கு என்னதான் பிரச்சனைன்னு கேட்டு என்கிட்டே சொல்லுவிய" - சுதா. "சுரே ஆன்டி கண்டிப்பா.முதல்ல அவன்கிட்ட நல்ல பேசி friend ஆயிட்டேன்னாஅப்புறம் என்ன problem-ன்னு தெரிஞ்சிக்கலாம்" ரமேஷ். "அதுவும் சரிதாம்ப்பா" - சுதா. மணி அடஹர்க்குள் 11.50 ஆகி இருந்தது."சரிங்க ரொம்ப நேரம் ஆயிடுச்சு. நானும் ரொம்ப என் கதைய சொல்லி போரடிச்சுட்டேன்.துங்குங்க, காலைல பேசலாம்" - சுதா. சுதா படுத்ததும் துங்கி விட்டாள்.....பயணக் களைப்பில்.மணி ஒரு 12.45 இருக்கும் எதோ சத்தம் கேட்டு விழித்து எழுந்தாள்....அங்கே அவளுக்கு முன்னே lower birth-இல் படுத்திருந்த கமலா, சுதாவுக்கு முதுகைக் கட்டிக் கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தாள்.ரமேஷ் middle birth-இல் படுத்திருந்தான். இருவரும் எதோ மெதுவாக பேசுவது போல் கேட்கவே சுதா தன கடஹி தீட்டி வைத்துக் கொண்டு கேட்க ஆரம்பித்தாள்.

Fileserve

01-19-2011, 04:16 PM

"என்னடா இது எதோ கூப்பிட்டேன்னு எழுந்து வந்தால்...இப்படியாடா, கஞ்ச மாடு கம்பங் கொல்லையில புகுந்த மாதிரி...உதட்ட கடிச்சிட்டியே.மாடு....மாடு" - கமலா (இதைக் கேட்டதும் சுதா அதிர்ந்து விட்டாள். அம்மாவும் மகனுமா பேசிக்கொள்வது என்று) மீண்டும் தான் சந்தேகப் பட்டது சரிதானா என்பதை அறிய மீண்டும் கதைக் கூர்மையாக்கிக் கொண்டாள். "பின்ன என்னம்மா திருச்சிக்கு 4 நாளைக்கு முன்னால புறப்படும்போது ஒரே ஒருவாட்டி quick fuck allow பண்ணே.அப்புறம் இந்த லதா (தங்கை) மாடு கூடவே இருந்ததால சான்ஸ்-எ கிடைக்கல" என்று சொல்லிவிட்டு அவனது இரு கைகளும் இப்போது கமலாவின் முன்புறம் அவள் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தன.அவள் திரும்பி இருந்ததால் சரியாகத் தெரியவில்லை. "டேய் கையை வச்சிக்கிட்டு சும்மா இருடா தடியா...ஆன்டி முழிச்சிக்க போறாங்க.chennai போனதுக்கப்புறம் வச்சிக்கலாம்.saree,blouse எல்லாம் வேற கசங்குது.யாராவது பத்த என்ன நினைப்பாங்க" இது கமலா. பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே மார்பிலிருந்து ஒரு கையை நகட்டி கமலாவின் தலைக்கு பின்புறம் கொண்டுவந்து பலமாக தலையை முன்னே தள்ளினான். அதற்க்கு கமலா "டேய் விடுடா முரட்டு பைய" என்று சொல்லி கொண்டிருக்கும் போதே தலையை லேசாக வுயர்த்தி அவளது உதட்டில் தன்னுடைய உதட்டைப் போர்த்தி பேசவிடாமல் செய்தான்.கமலாவும் "ம்ம்ம்......ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....க்க்கம்ம்...."என்று அவனது வைக்குள்ளேயே முனகுவது மெலிதாக கேட்டது.எனக்கு இதயம் படபடவென அடிக்கத் தொடங்கியது.இப்படி உலகத்தில் எங்கேயாவது நடக்குமா.என்று எனக்கு நானே கேட்டுக் கொண்டேன்.அந்த A/C குளிரிலும் எனக்கு லேசாக வெற்பது போல இருந்தது.எதிரில் படுத்திருந்த (2 seat) அந்த வயதானவர் என்ன செய்கிறார் என்று பார்த்தேன்.அவர் ரயிலில் ஜன்னல் ஓரம் திரும்பிப் படுத்தவாறு நன்றாக தொங்கிக் கொண்டிருந்தார்.ஏனோ எனக்கு சிறு நிம்மதி பெருமூச்சு. இப்போதும் ரமேஷின் கை கமலாவின் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தது.எனக்கு சரியாக தெரியவில்லை.இப்படியே ஒரு 5 நிமிடம் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள் கடைசியாக பிரிந்துவிட, "டேய்...என்னடா சும்மா இருந்த சங்கை உதிக் கெடுத்தது மாதிரி என்னென்னமோ பண்ணிட்டே. எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்குடா."என்று மெல்லிய குரலில் கமலா சொன்னது என் காதுக்குக் கேட்டது. " ஒரு மதிரியான்னா?" - என்று ரமேஷ் கேட்க "ஏன்டா என் வாயப் புடுங்கறே! அதனட உடம்பு சூடாகி எதோ பண்ணுது.என்னால தங்க முடியல" என்று ஒரு கையை அவனது கன்னத்திலும் மற்றொரு கையை அவனது இடுப்புக்குக் கிழே கொண்டு சென்றுஏதோ செய்தல்.இருட்டில் சரியாக தெரியவில்லை.நானும் எதற்கு முன்னால் வேறொரு ஆணு

"ஏன்டா என் வாயப்புடுங்கறே! அதனட உடம்பு சூடாகி எதோ பண்ணுது. என்னால தங்கமுடியல" என்று ஒரு கையை அவனது கன்னத்திலும் மற்றொரு கையை அவனது இடுப்புக்குக்கிழே கொண்டு சென்று ஏதோ செய்தல்.இருட்டில் சரியாக தெரியவில்லை. நானும் எதற்கு முன்னால் வேறொரு ஆணும் பெண்ணும் இப்படி இருப்பதை பார்த்தது இல்லை. அதுவும் இங்கே அம்மாவும் மகனும்....பார்க்க பார்க்க என் இருதயதுடிப்பு அதிகரித்தது. என் உடம்பு காய்ச்சல் வந்தது போல் லேசாக நடுங்கத் தொடங்கியது. என் தொடைகளுக்கு நடுவில் எதோ குறுகுறுவென இருந்தது. நானும் இந்த சுகம்கண்டு 7 வருடத்துக்கு மேலகியதல் (அவர் என்னை விட்டுப்போய் 7 வருடம் இருக்கும்), பலநாள் தொடாத என்மேனி எதற்கோ எங்கத் தொடங்கியது. இப்போது ரமேஷ் எதோ மேதுவஹா பேசுவது கேட்டது.
"அம்மா எனக்கு புல்டென்ஷன் ஆயிடுச்சும்மா..நீ அங்க தொட்டவுடனே. வாம்மா பேசாம பாத்ரூம்போயி ஒரு shot போட்டுட்டு வந்திடலாம்" என்று மெதுவாகக மலாவிடம் கூற, கமலாவும் மறுப்பு ஏதும் கூறாமல்,
"இரு நான் முதல்ல போறேன், 2 நிமிஷம் கழித்து பின்னாலையே பாத்ரூமுக்கு வந்துடு" என்று சொல்லிவிட்டு அந்த மெல்லிய இருட்டில் மேதுவாக மறைய, ரமேஷ் birth-இல் இருந்து மெதுவாக கிழே இறங்கினான். இறங்கியவன் நன் என்ன செய்கிறேன் என்று என்னை உற்றுப்பார்த்தான். நானும் கண்களை நன்றாக முடிக்கொண்டு தூங்குவது போல் நடித்தேன். நன் தொங்குவதி உறுதிப்படுத்திக்கொண்டு அவனும் அங்கிருந்து மெதுவாக நகர்ந்தான். அவன் நகர்ந்து போன சிறிது நேரத்தில் நானும் விழித்துக் கொண்டேன். என் மனம் அவர்கள் இப்போது bathroom-இல் என்ன செய்து கொண்டு இருப்பார்கள் என்று கற்பனை செய்து பார்க்க ஏங்கியது. அதை விட நேரிலேயே அங்கு போய் என்ன நடக்கிறது என்று பார்த்தால் என்ன என்று ஒரு எண்ணம். அனல் எனக்கு பயமாக இருந்தது. யாராவது பர்ஹ்தல் என்ன பண்ணுவது.

எனக்கு தொக்கம் சுத்தமாக களைந்து விட்டது. அவர்கள் என்ன செய்கிறார்களோ என்னமோ என்று மனது கிடந்தது தவியை தவித்தது. இப்படியே ஒரு 10 நிமிடம் சென்றிருக்கும். இதற்க்கு மேலும் பொறுமை இழந்த நான் என்னதான் நடக்கிறது என்று பார்த்துவிடலாம் என்று மெதுவாக பாத்ரூம் செல்வதுபோல் எழுந்தேன். அந்த முதியவர் நன்றாக துங்கிக் கொண்டு இருந்தார். மெதுவாக நகர்ந்து bathroom நோக்கிச் சென்றேன். மணி 1.10 இருக்கும். அனைவரும் அந்த கோச்சில் உறங்கிக் கொண்டிருந்தனர். அது a/c கோச் என்பதால் பாத்ரூம் செல்லும் கதவு மூடி இருந்தது. மெதுவாக சத்தம் இல்லாமல் கதவை திறக்க முயற்சி செய்தல்... கதவுதிறக்கவில்லை.

அட என்னடா இது இந்த கதவு வேறு படுத்துகிறது என் அவஸ்தை புரியாமல் என்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டேன். ஒரு இரண்டு நிமிட போராட்டத்திற்கு பிறகு ஒரு வழியாக கதவு திறந்து கொண்டது. பாத்ரூமுக்கு மெல்லே அடிமேல் அடி வைத்து சென்றேன். அந்த இரண்டு பாத்ரூமில் வலதுபக்க பாத்ரூம் மூடியிருந்தது. என் சந்தேகம் உறுதியானது. அவர்கள் அந்த பாத்ரூமில் தான் இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே... இதயம் படபடக்க கைகள் நடுங்க கதவின் ஓரமாக கதைத் தீட்டி வைத்துக் கொண்டு உள்ளே நடக்கும் சத்தங்களை கேட்க ஆரம்பித்தேன்.

" என்னடா இது இப்படிப் பண்ணிட்டே... ஒன்னு உள்ளே கொட்டி இருக்கணும், இல்லன்னா வர்றதுக்கு முன்னாடி வெளியே எடுத்து பாத்ரூம் லயாவது பீச்சியிருக்கணும். ரெண்டும் இல்லாம இப்படி சேலையில பாதி தொடையில பாதிய சிந்தறது" - கமலாவின்குரல்
" நீதான் உள்ள விட்ட கத்துவியே. ப்றேக்னேன்ட் ஆயிடுவேன் அது இதுன்னு. அதன் வெளியே எடுக்கலாம்னு நினைக்கரதுக்குள்ளே பீச்சிடுது"- இது ரமேஷின் குரல்.

( இப்போது எனக்குப் புரிந்தது அனைத்தும் முடிந்து climax ஆகி விட்டது என்று. நான் அந்தக் கதவை நொந்து கொண்டேன். கொஞ்சம் முன்னமே வந்திருந்தால் கிளைமாக்ஸ் முனகல்களை கேட்டுக் கொண்டிருக்கலாமே.... இப்போது)

" நல்ல அவசரப் படறே. அது இருக்கிற அளவுக்கு உனக்கு முளை இல்லடா" என்று கமலா திட்டிக் கொண்டே " இப்படியே எப்படி வெளியே போறது யாராவது பத்திட்ட என்ன பண்றது" - கமலா.
" என்னம்மா நீ...4 நாளா பண்ணவே இல்லைன்னு கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப் பட்டேன். அதுக்குப் போயி இப்படி கொச்சுக்கறியே. எப்பவும் முடிச்சதுக்கப்புறம் என்னைக் கொஞ்சுவே... இப்ப கொச்சுக்கறியே" - இது ரமேஷின் குரல்.
" சாரிடா கண்ணா, serious- ஆ ஒன்னும் சொல்லல. உன்கிட்ட வம்பிளுக்கணும் போல இருந்தது அதான். தப்புன்னா இந்த அம்மாவை மன்னிச்சுக்கோங்க sir."- என்று கமலா அவனி சீண்டினாள்.
" சரி சரி, சேலையை தூக்கும்மா தொடையில சிந்துனத நானே தொடச்சி விடுறேன்" ( இவ்வளவையும் வெளியே நின்று கேட்டுக் கொண்டிருந்த எனக்கு உடம்பு என்னவோ செய்தது. கம போதை தலைக்கு ஏறியது, அவர்களின் கூடலும், சிறு வூடலும் மிக சுவாரஸ்யமாக இருந்தத். இது போல முன் எப்போதும் அடுத்தவர்களின் அந்தரங்கத்துக்குள் நுழைய எனக்கு விருப்பம் இருந்ததில்லை. அனல் இப்போது எதோ அனிச்சை செயல் போல நடந்து கொண்டிருக்கிறேன்) மீண்டும்வுள்ளே,
" நல்ல துக்கும்மா, மேலெல்லாம் பட்டிருக்கு பாரேன்" - ரமேஷ்.
" ஏன்டா நீதானே சிந்தினே. இப்போ என்னமோ வேற யாரோ பண்ண மாதிரி அங்